آیا قفل منابع پارک شده برای دستیابی به رشدهای افسانه‌ای شکسته خواهد شد؟فضای مه‌آلود بورس

هفته گذشته بود که در پی شهادت اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی مقاومت اسلامی حماس و نگرانی فعالان بازار سرمایه پس از این حادثه؛ محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور دستور تزریق منابع صندوق توسعه ملی و شبکه بانکی به بازار سهام را جهت بر طرف شدن نگرانی سهامداران صادر کرد. در پی این دستور هم، مهدی غضنفری، رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی اعلام کرد که با هدف حمایت از بازار سرمایه، مبلغ ۱۰۰۰ میلیارد ریال و در یک مرحله دیگر هم، مبلغ ۵۰۰۰ میلیارد ریال به حساب صندوق تثبیت بازار سرمایه واریز خواهد شد؛ اما آیا ۶۰۰ میلیارد تومان می‌تواند برای ایجاد تقاضا، روندسازی کند؟
واضح این است این اعداد حتی در شرایط فعلی که ارزندگی بازار برای همگان روشن بوده و فعالان به انتظار جرقه‌ای برای روشن شدن موتور رشد بورس نشستند هم نمی‌‎تواند مرحمی بر زخم آن‌ها باشد. پس ناجی کیست؟
سرمایه‌گذاری غیرمستقیم بعد از اتفاقات سال ۱۳۹۹ به یک گزینه جذاب برای اهالی بازار بدل شد. در همین راستا به واسطه اینکه تعداد زیادی صندوق روانه تالار شیشه‌ای شدند، تیم مدیریت آن‌ها نیز روز به روز تقویت شده تا توانایی رقابت با سایر رقبا را نیز داشته باشند. از سوی دیگر تنوع صندوق‌ها نیز رو به فزونی بوده و صندوق‌های بخشی، سهامی و اهرمی جذابیت کافی را برای جذب نقدینگی ایجاد کردند.
اما اکنون بازار سرمایه با انواع اخبار منفی بمباران می‌شود و همچنان فضای مه‌آلودی حاکم است که به شکل واضح ریسک وارده، بیشتر متوجه صندوق‌ها خواهد بود و نه سهامداران حقیقی. با درک این موضوع می‌توان گفت که بیش از سایرین، این صندوق‌ها هستند که تمایل دارند شرایط به حالت عادی برگردد و فضای منطق بر بازار سرمایه حکمرانی کند. اتفاقی که اگر عملی شود می‌تواند نقدینگی زیادی را روانه بورس کند؛ عده‌ای برای میانگین کم کردن و عده‌ای برای سرمایه‌گذاری در این قیمت‌های ارزنده.بررسی‌ها نشان می‌دهد که خود همین صندوق‌ها بیش از ۲.۵ همت منابع نقدی پارک‌شده در دل خود دارند که مانند شکارچی ماهر و صبور، در انتظار علائم بازگشت بازار هستند. آن‌گاه می‌توانیم شاهد تزریق پله‌ای این منابع به بازار باشیم که هم ۴ برابر بیشتر از حمایت صندوق توسعه است و هم می‌تواند تحرکات را در بخش تقاضا افزایش داده و اردرهای بیشتری سمت خریدار ظاهر شوند.