به گزارش آنا، پیمان مولوی، کارشناس اقتصادی در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، درباره تاثیر ورود مهاجران افغانستانی به کشور گفت: استفاده از پتانسیل‌های مهاجران در حوزه‌های مختلف اقتصادی مانند سرمایه‌گذاری، تخصص و … پسندیده است، اما آیا مهاجرانی که امروز از مرز‌های مختلف شرقی وارد کشور می‌شوند، جزو این دسته‌ها هستند؟ کسی مخالف ورود مهاجران براساس روند استاندار نیست، اما اتفاقی که طی سال‌های اخیر در ایران رخ داده، غیر عادی و مخرب است. ورود حجم زیادی از مهاجرانی که بدون تخصص و سرمایه وارد بازار کار اغلب سیاه شده‌اند، وضعیت متشنج فعلی را بدتر می‌کند. از بحث کاهش دستمزد برای گرفتن کار گرفته تا مسائل و چالش‌های دیگر اقتصادی، فرهنگی و امنیتی، همه از نتایج مهم و مستقیم ورود مهاجران بدون تخصص و سرمایه آن هم بدون مدیریت و نظارت رسمی است.
وی ادامه داد: رویکردی که بنده دارم آن است که کشور در حال زیان دهی بوده و بافت جمعیتی به دلیل اشباع شدن از مهاجران به‌ویژه مهاجران افغان، آسیب دیده است. از سویی دیگر چه منابعی که برای مهاجران مصرف می‌شود و آیا سیستمی برای پالایش ورود این افراد وجود دارد یا خیر. همگی سوالاتی هستند که تمامی مردم این روز‌ها نسبت به آن حساسند.
مولوی در ادامه صحبت‌های خود به مسئله سود وجود کارگران افغانستانی اشاره کرد و در این‌باره توضیح داد: برخی معتقدند وجود کارگر افغانستانی مناسب تولید است چرا که کارگر در ایران نیست و این افراد هم کار می‌کنند و هم نسبت به سایرین دستمزد کمتری می‌گیرند. در حالیکه واقعیت موجود، نشان می‌دهد کسی در ایران به دنبال سوء استفاده از این جریان نیست و در حوزه کارگری هم هر کسی دنبال دستمزد حقیقی خود است. کسی که از نیروی کار ارزان و سیاه حمایت می‌کند، دنبال هزینه کم و تولید رانتی است؛ این فرد یک زمان دنبال انرژی رانتی می‌گردد و زمانی دیگر دنبال کارگر ارزان است تا بیشترین کار را کند. در اصل باید توازنی میان نیاز‌های موجود و بازار کار ایجاد کرد.
وی تاکید کرد: بحران ورود مهاجران در ایران طی دهه‌های گذشته نه‌تنها حل نشده بلکه به آن افزوده شده است؛ هیچ دولتی نتوانسته این جریان را مدیریت کرده و همزمان از مرز‌های خود برای جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی محافظت کند. حال هم با وخامت بیشتر اوضاع اقتصادی و سیاسی منطقه، این جریان شدیدتر شده و براساس گفته خود مسئولان و نهاد‌های نظارتی، مهاجران غیرقانونی شیوه زندگی و کار کردن در ایران را به خوبی یاد گرفته و به سختی می‌شود آنها را سامان‌دهی کرد. به نظر می‌رسد این مشکل هم مانند سایر مسائل مهم اقتصادی در کشور، همچنان لاینحل باقی بماند.
