به گزارش جماران، وی افزود: اما از دیدگاه نهادگرایی، گفته می شود شما در ماجرای رمزگشایی از توسعه و توسعه نیافتگی هر جامعه، تمام فکر و ذهنتان به تاریخ به مثابه آیینه تحولات نهادی معطوف کنید و پرسش بنیادی در این زمینه این است که این قفلهای تاریخی و وابستگی های عمیق به مسیر طی شده، تا زمانی که شناسایی نشوند، مشمول آن حکمی می شویم که ملتی که تاریخ خود را عمیق نشناسد، محکوم به تکرار نابخردانه همه تجربه های از پیش موجود است. مومنی ادامه داد: گویی ما همگی دست به دست هم می دهیم که تا ابد احساس امنیت، پایداری، پیش بینی پذیری و اعتلا را بر خود حرام می کنیم. در حالی که اگر از دریچه علم وارد این مسائل شویم، واقعا می توانیم آنها را حل و فصل کنیم.
مومنی تاکید کرد: چون برخی خواسته های ما از انقلاب محقق نشده، به جای اینکه عالمانه، ریشه های این بی توفیقی یا کم توفیقی را شناسایی کنیم، به سمت خودتخریبی می رویم.
با مشارکت زدایی از مردم، کشور رو به بحران و فساد می رود
مومنی در بخش‌هایی از سخنان خود در این جلسه افزود: وقتی از مردم در سیاست و اقتصاد مشارکت زدایی می شود، کشور رو به تزلزل، بحران، فساد و ناکارآمدی می رود. «نیکی کدی»، با استناد به داده های سرشماری ۱۳۵۵، می گوید درصد خانوارهای شهری با بعد خانوار تقریبا ۶ نفر که در فاصله سال‌های ۴۵ تا ۵۵ در یک اتاق زندگی می کردند، از ۳۶ درصد به ۴۳ درصد رسیده بود! آبراهامیان در کتاب خود می گوید، در فاصله ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵، میزان مرگ و میر کودکان، افزایش چشم گیری داشت، ایران از نظر خدمات بیمارستانی و نسبت تخت‌های بیمارستانی به جمعیت، پایین‌ترین میزان را در خاورمیانه داشت! یعنی خود خاورمیانه که همیشه جزء پس افتاده ترین جوامع دنیا بوده است، با این حال ایران در انتهای جدول کیفیت خدمات سلامت در دسترس مردم قرار داشته است. سال ۱۳۵۵ هنوز ۶۸ درصد بزرگسالان بیسواد هستند و تعداد بی سوادان بالغ بر ۱۵ میلیون نفر است و کمتر از ۴۰ درصد کودکان لازم التعلیم، دوران دبیرستانی را به انتها می رسانند. در حالی که اوایل دهه ۱۳۴۰، ایران صادرکننده مواد غذایی بود، در سال‌های میانی دهه ۱۳۵۰، سالانه یک میلیارد دلار، با قدرت خرید آن روز، صرف واردات محصولات کشاورزی می کرد!
۶۰درصد جمعیت نمی توانند حداقل کالری مورد نیازشان را دریافت کنند
رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، ضمن تاکید بر ضرورت توجه به موضوع امنیت غذایی، با بیان اینکه داده های رسمی می‌گوید اکنون ۶۰درصد جمعیت قادر نیستند حداقل کالری مورد نیاز برای تداوم حیات و سلامتشان را دریافت کنند، خاطرنشان کرد: در این شرایط است که مشفقانه درباره خطاهای بسیار فاحشی که در سند بودجه ۱۴۰۴ در این زمینه شده، هشدار می دهیم. می گوییم حتی اگر فرصت ندارید، یا قادر و مایل نیستید تجربه های قبلی را مورد توجه قرار دهید، تجربه ۱۴۰۱ را مروری کنید. چقدر باعث تلخی و غم انگیزی است که در حالی که یکی از عمیق ترین، باکیفیت ترین و فوری ترین تحلیل‌های اجتماعی را درباره آن مسئله، دکتر سعید مدنی انجام داد و هشدارهای عالمانه را داد که وضعیت جامعه تان را درک کنید، سزای او باید این طرز برخورد باشد!؟ این شیوه مواجهه با اندیشه ورزان پاک دامن و دلسوز در این کشور است!؟
کسی از فرط خوشی، سراغ انقلاب نرفته بود
مومنی با اشاره به بخش‌هایی از کتاب «مقاومت شکننده»، نوشته «جان فوران»، مبنی بر اینکه تا سال‌های میانی دهه ۱۳۵۰، بالغ بر ۶۴ درصد کل جمعیت شهرنشین در ایران دچار سوء تغذیه بودند و از کل جمعیت شهرنشین، ۲۵ درصد با وضعیت تغذیه بسیار بد روبرو بودند، این وضعیت در مقایسه با سوء تغذیه ۴۵درصدی در روستاها، دید دقیق تری به ما می دهد، افزود: کسی از فرط خوشی، سراغ انقلاب نرفته بود، تمام شواهد این را به وضوح می گویند. اگر بخواهیم خود را به ندانستن بزنیم، این دیگر مشکل ما است. ما نیاز داریم که اینها را با دقت نگاه کنیم.به گفته این استاد دانشگاه؛ یک رکن تقریبا همه حکومت‌هایی که دچار فروپاشی شدند، این بوده که وقتی به آنها هشدار کارشناسی داده می شده، با داغ و درفش و یا حداکثر با نادیده گرفتن و به حاشیه راندن با متفکرانشان برخورد می کردند . مجموعه ۴ جلدی تاریخ جنگ سرد، را بخوانید، که می گوید آکادمیسین‌های علوم شوروی، ۱۹۸۰ هشدار دادند که تداوم این روندها، به فروپاشی اتحاد شوروی از درون منجر خواهد شد. بحث آنها این بود که اتحاد شوروی، همه هم و غمش را در نظامی‌گری و رقابت تسلیحاتی با آمریکا گذاشته و فکر می کند که تهدید از بیرون است اما آکادمی علوم شوروی گفت که فقر و نابرابری‌های غیرقابل تحمل، امان شما را خواهد برید. اما آنها هشداردهندگان را تنبیه کردند.مومنی با انتقاد از آنها که نمی خواهند هیچ نقدی مطرح شود و به این بهانه می گویند فقط ایجابی صحبت کنید، اظهارداشت: آنها که می گویند فقط ایجابی حرف بزن، یعنی درباره فساد و نقش آن در از کارکرد انداختن سیستم تصمیم گیری حرفی نزن! درباره فقر گسترده و فراگیر و فاجعه سازی‌هایش سکوت کن. این یک قفل تاریخی در ایران است. با منطق اندیشه توسعه باید بگویی ما ابتدا باید درباره شرایط اولیه تفاهم داشته باشیم، تا بعد بگوییم به صورت ایجابی چه کارهایی باید کرد و قبل از آن، چه روندهای مخربی را باید متوقف کرد. انواع و اقسام جریان سازی‌ها در این زمینه می شود.
تضعیف ارزش پول ملی، با هیچ فساد و افساد دیگری در تاریخ بشر قابل مقایسه نیست
به گزارش جماران، مومنی توضیح داد: شما حرف ایجابی را ۳۵ سال است که می زنید، اما آقای دکتر شاکری، نشان دادند که حرف‌های ایجابی شما، با تورم‌های بیش از هزار درصد درعمل روبرو شد! آقای شاکری، کارنامه این طیف فکری را در زمینه پیش بینی رشد نقدینگی و رشد نقدینگی تحقق یافته بررسی کرد. آنگونه ایجابی حرف زدن که مایه ننگ و شرمندگی است. افتخاری ندارد اما ماجرا این است که با آن جریان سازیهای مشکوک، باب مواجهه انتقادی اعتلابخش را می بندند و باب چشم بستن بر واقعیت‌ها برای دم تکان دادن به برخی را باز می گذارند، بعد اسم آن را رویه ایجابی می گذارند. مثل اینکه آنها فاجعه آمیزترین ضربه ها را به ارزش پول ملی زدند، بعد اسم آن را اصلاح قیمت می گذارند. به روایت بزرگترین متفکران علم اقتصاد، تضعیف ارزش پول ملی، با هیچ فساد و افساد دیگری در تاریخ بشر قابل مقایسه نیست، اما همانها که می خواهند به قول خودشان ایجابی حرف بزنند، اسم آن را اصلاح قیمتی می گذارند. بعد جریان سازی می کنند و دروغ می گویند.
