آغاز مبارزه با دوپینگ در ورزش ایران به سال ۱۳۶۷ باز می‌گردد. طی این مدت اما همواره استفاده از مواد نیروزا، ورزشکاران رشته‌های مختلف را در معرض خطر و محرومیت قرار داده است. البته به طور کلی از زمان تشکیل و آغاز به کار ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (نادو – ۲۰۰۳) که در همه امور از قوانین و مقررات آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (وادا) پیروی می‌کند، دوپینگ در ورزش ایران تا حد زیادی کنترل شد اگرچه طی این مدت هم بودند رشته‌هایی مانند وزنه برداری که به خاطر گرایش زیاد ورزشکارانش به مواد نیروزا حتی تا مرز تعلیق هم پیش رفت. نتایج کنترل دوپینگ ورزش ایران در سال گذشته میلادی نشان می‌دهد که این اقدام غیراخلاقی در میان ورزشکاران کشورمان به طور کامل ریشه کن نشده است. معضل بدتر این است که سن گرایش به آن پایین هم آمده طوریکه در هر سال حداقل یک ورزشکار دوپینگی «زیر سن قانونی» هستند. حتی در پرونده دوپینگ سال گذشته میلادی که هنوز بسته نشده است، یک ورزشکار دوپینگی «زیر سن قانونی» بوده است. این ورزشکار در رشته وزنه برداری اقدام به استفاده از مواد نیروزا کرده است. در سال‌های قبل از آن هم ورزش ایران در فهرست دوپینگی‌های خود، ورزشکارانی با زیر سن قانونی که به خاطر دوپینگ متخلف شناخته شده و محروم شده اند، داشته است. طی سال‌های اخیر بیشترین آمار دوپینگ در سال ۲۰۱۹ برای ورزش ایران ثبت شد که طی ان ۵۷ ورزشکار کشورمان با استفاده از مواد نیروزا و محرز شدن دوپینگ شأن، ورزش را با شوک بزرگی مواجه کردند. بعد از آن البته آمار دوپینگی تا حد زیادی کاهش داشت.
۱۴۰۳-۰۵-۲۴ ۱۹:۱۹
منو
منو
