رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه همزمان با کشتار وحشیانه مردم بیگناه و غیرمسلح، ترور خبرنگاران را نیز با هدف خاموشی صدای آنان در دستور کار قرار داده‌است. این رژیم مدتی است که با طرح ادعاهای بی‌اساس، سعی در تخریب چهره حماس و توجیه نسل‌کشی در این باریکه را دارد.
به تازگی «افیخای ادرعی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی مدعی شد که یکی از خبرنگاران شبکه الجزیره به عنوان فرمانده جنبش حماس در نوار غزه فعالیت دارد. این مقام صهیونیستی شامگاه یکشنبه در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» در این ارتباط ادعا کرد: «محمد سمیر محمد وشاح» متولد ۱۹۸۶ از خبرنگاران شبکه قطری الجزیره یکی از فرماندهان شاخه نظامی حماس است.
علیرغم آنکه ادرعی ادعا کرد مستنداتی در این خصوص در اختیار دارد اما او هیچ سندی برای اثبات ادعای خود ارائه نکرد.رژیم تنها چند تصویر از وی را در فضای مجازی انتشار داده که در حال تمرین با تسلیحات نظامی است. اینکه «محمد وشاح از رهبران حماس است» در سطح یک ادعا باقی مانده‌است؛ ادعایی که در تداوم پیشبرد پروژه تخریب خبرنگاران و محور مقاومت از سوی سران نظامی ارتش رژیم طراحی و وارد فاز عملیاتی شده‌است.
این ادعا در حالی مطرح شده که ارتش رژیم صهیونیستی پیشتر نیز مدعی شده بود ۲ خبرنگار دیگر شبکه الجزیره به نام‌های «حمزه دحدوح» و «مصطفی ثریا» از اعضای جنبش مقاومت اسلامی فلسطین و جنبش جهاد اسلامی هستند؛ خبرنگارانی که در یک حمله هوایی در جنوب نوار غزه به شهادت رسیدند. در واقع اما آنچه رژیم صهیونیستی را در میدان غزه هراسان می‌سازد، نه وابستگی خبرنگاران به جبهه مقاومت بلکه صدای رسای آنها در بازتاب وقایع و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در پهنه جهانی است. سران رژیم به جای فرافکنی باید به این پرسش پاسخ دهند «آیا ۱۲۶ خبرنگاری که از ابتدای جنگ رژیم علیه غزه به شهادت رسیده‌اند، همگی از رهبران حماس و محور مقاومت بوده‌اند؟» آخرین خبرنگار شهید «آلاء الهمص» است که ارتش رژیم اشغالگر چندی پیش منزل او را در محله الجنینه در شرق رفح هدف قرار داد. در این حملات تمام افراد خانواده وی به شهادت رسیدند و آلاء تنها بازمانده بود که به شدت در این حمله مجروح شد. وی روز دوشنبه ۲۳ بهمن بر اثر شدت جراحت‌های وارده به شهادت رسید و به خانواده خود ملحق شد. حتی اگر به قبل از جنگ رژیم علیه غزه برگردیم باز هم رفتار خصمانه صهیونیست‌ها با خبرنگاران را مشاهده می‌کنیم. رژیم هر فردی که واقعیت‌ها را در اراضی اشغالی و فلسطین به جهان مخابره کند، سلاخی می‌کند. اگرچه اوج تقابل رژیم صهیونیستی با رسانه‌ها و مقابله با مخابره وقایع غزه به اقصی نقاط جهان را در این هفته‌ها شاهد هستیم که شهادت ۱۲۶ خبرنگار اوج این رسوایی را به تصویر می‌کشد اما این معضل را می‌توان در چارچوب سنت رژیم تفسیر کرد که همواره در برهه‌های مختلف با شدت و ضعف‌هایی جریان داشته‌است.
یک نمونه تلاش رژیم برای خاموش کردن صدای رسانه‌ها را اواخر اردیبهشت ۱۴۰۰ شاهد بودیم که مصادف با هفتاد و سومین سالروز تشکیل رژیم اتفاق افتاد؛ روزی که فلسطینیان آن را «روز نکبت» (یوم‌النکبه) می‌دانند. در آن برهه، رژیم با حمله به برج ۱۳ طبقه «الجلاء» در غزه که محل استقرار خبرنگاران خارجی بود، سعی کرد تا با هدف قراردادن دفاتر خبری رسانه‌های بین‌المللی که اخبار غزه را پوشش می‌دادند، صدای رسانه‌ها را خاموش کند و مانع انتشار اخبار مربوط به جنایات این رژیم علیه مردم مظلوم فلسطین شود. دفاتر خبری رسانه‌های بین‌المللی از جمله شبکه الجزیره، آسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه در برج الجلاء قرار داشت که اخبار مربوط به غزه را پوشش می‌دادند. علاوه بر دفاتر رسانه‌های خبری در این ساختمان همچنین تعداد زیادی مطب پزشک، دفاتر حقوقی و منازل مسکونی وجود داشت.
