پس بیراه نگفته‌ام اگر بگویم جمله کوتاه دکتر ظریف که بعد از پیروزی بر صفحه مجازی‌اش حک کرده بود کاملا با شرایط امروز مطابق است؛« ما وامدار مردمیم » این روزها که سخن از آرای خاموش و رای دهنده‌های با معرفت به میان آمده باید درد دلی را بشکافیم و بگوییم که کسانی که پای ثابت صندوق‌ها ماندند تا شما در پاستور برایشان تصمیم بگیرید چشم انتظار کمی تفقد هستند و کمی ملاطفت با قشری که در سال‌های گذشته پای در گل داشتند و هر چه کار کردند سفره‌هایشان کوچک و کوچکتر شد. آقای رئیس‌جمهور، گرچه در مجلس یازدهم بارها صدای شما را در حمایت از بازنشستگان و کارگران شنیدیم و بارها در جریان تصویب برنامه هفتم صدای محرومان و بی‌صدایان شدید و بر کسانی که در این راه، تسامح و تساهل در قبال حقوق کارمندان وکارگران در پیش گرفتند را با انتقادهای بجا مورد نواخت بیدارباش قرار دادید، اما باز هم خبر از درد ندارید، چرا که در همین مجلس به رغم تلاش شما و دوستان فراکسیون کارگری، کارگران ساختمانی بارها و بارها با مصوبات نافرجام از بیمه محروم ماندند. در یک دهه گذشته با تفسیر متناسب بودن حقوق با تورم سه جانبه‌گرایی را با امضا و بدون امضای کارگر به محاق بردند و در حالیکه تورم ۵۴ درصدی بانک مرکزی سند بود، آمار ۴۰ درصدی مرکز آمار را هم مبنای محاسبه دستمزد قرار ندادند. آقای رئیس‌جمهور، در حالیکه وعده ساخت یک میلیون مسکن به مردم داده شد، اجاره مسکن از تورم هم پیشی گرفت و حالا کارگران برای پرداخت بهای ماندن زیر یک سقف باید چند شغل داشته باشند و برای خوراک و پوشاک و تحصیل یک شغل اضافه‌تر. شما قول حمایت از مظلوم را با صداقت و ساده‌گویی خود در جامعه جاری کردید، موضوعی که در جامعه ایرانی تشنگان زیادی دارد و خاستگاه بلندی. بدون شک مهمتر از مسائل اجتماعی و فرهنگی یا اقتصادی که شاید به کارگران هم مرتبط باشد، معیشتی است که در میان ضعیف‌ترین قشر اجتماعی به یک مطالبه مهم تبدیل شده، مطالبه‌ای که در صورت محقق نشدن ممکن است تنگناهای بیشتری را برای زحمتکشان و پایه‌های رونق تولید در کشور ایجاد کند. حتما در زمانی که در مجلس به امور نمایندگی پرداختید بارها در این سه – چهار سال گذشته شنیدید کارگران دیگر تمایلی به حضور در کارگاه‌های تولید را ندارند و کارهای کاذب و ناپایدار را به دلیل بالاتر بودن حقوق و دریافتی ترجیح می‌دهند. این درد را از هر طرف بخوانید درد است. آقای رئیس‌جمهور این رنجنامه نه به شیوه مرسوم که با کلمات ساده نوشته شد چراکه شما با ساده‌ترین جملات در دل‌ها نفوذ کردید. ساده‌زیستی شما و ساده‌گویی شما ما را بر آن داشت تا در این مجال کوتاه درباره عمق مشکلات تولید و کارگران در کشور بنویسیم. گرچه شما حتما در قامت نمایندگی مجلس بسیاری از این گلایه‌ها را از بر کرده‌اید، اما به قول شاعر خبر از ندارید، سخنی می‌شنوید.
جعفر رضایی (مدیرمسئول)
