پل آر. پیلار نویسنده این گزارش در یادداشتی که در این نشریه آمریکایی منتشر شد، نوشت: دولت آمریکا همچنان به میانجیگری برای توافق عادی سازی دیپلماتیک بین عربستان و (رژیم) اسرائیل اهمیت می دهد. با این حال حمله این رژیم به نوار غزه چنین تلاشهایی را متوقف کرده است. زیرا فجایع ضد بشری اسرائیلیها علیه غیرنظامیان فلسطینی باعث شد که کشورهای عرب تمایلی به انجام اقدامات مثبت در قبال اسرائیل نداشته باشند.
این گزارش می افزاید: وقایع غم انگیز چهار ماه گذشته در غزه به دولت آمریکا نشان داد که دیگر نمی تواند مناقشه حل نشده میان (رژیم) اسرائیل و فلسطین را به حاشیه ببرد. این حملات هدف عادی سازی توافق با عربستان سعودی را تغییر داده و آن را بخشی از یک استراتژی جدید و بزرگتر کرده است.
نویسنده این مقاله تاکید می کند: این ایده پشتوانه محکمی دارد. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که برای مقابله با مشکلات سیاسی و حقوقی خود به پیروزی سیاسی قابل توجهی نیاز دارد، برای به دست آوردن روابط دیپلماتیک کامل با همسایگان عرب خود انگیزه قوی دارد. از سوی دیگر، وزارت خارجه عربستان در اوایل ماه جاری بیانیه صریحی صادر و اعلام کرد: «تا زمانی که یک کشور مستقل فلسطینی در مرزهای ۱۹۶۷ با قدس شرقی به عنوان پایتخت آن به رسمیت شناخته نشود، تجاوز اسرائیل به نوار غزه متوقف نشود و تمامی نیروهای اشغالگر اسرائیل از نوار غزه خارج نشوند روابط دیپلماتیک با (رژیم) اسرائیل وجود نخواهد داشت.»
با این حال نویسنده ایرادات جدی به استراتژی دولت بایدن مطرح کرده و افزود: ارتقای روابط میان (رژیم) اسرائیل و عربستان به روابط دیپلماتیک کامل، چیزی بیش از ارتقای روابط قبلی تحت «توافق ابراهیم» نخواهد بود. هیچ یک از کشورهای عربی درگیر در آن عملاً با (رژیم) اسرائیل جنگ نکرده بودند و حتی تعدادی از آنها، از جمله عربستان سعودی، قبلاً همکاری های گسترده ای با این رژیم از جمله در زمینه مسائل امنیتی داشتند. برداشتن گام رسمی تبادل سفارتها و سفیرها توسط این کشورها نه صلح واقعی منطقهای و نه منافع قابل تشخیص دیگری از ایالات متحده را پیش نمیبرد.
بر اساس این گزارش حتی اگر دولت جو بایدن، رییس جمهوری آمریکا، به موفقیتی در راستای این توافق دست یابد، دو موضوع اصلی به رغم اظهارات مقامات آمریکایی، تحقق تشکیل دولت فلسطینی را غیرممکن می کند. یکی از این دلایل مربوط به عربستان سعودی و حاکم واقعی آن، ولیعهد محمد بن سلمان (MbS) است. او نیز مانند دیگر رهبران عرب مجبور شده تا به همدردی عمومی خود با فلسطینی ها و ابراز خشم نسبت به ویرانی غزه ادامه دهد. اما موضوعی که او بیشتر از هر چیزی، به دنبال آن است کمک آمریکا به برنامه هسته ای عربستان و دریافت نوعی تضمین رسمی امنیتی از سوی آمریکاییها است. شخص ولیعهد عربستان و نه وزارت خارجه این کشور سیاست سعودیها را در این زمینه تعیین خواهد کرد. اگر ولیعهد بتواند به همه و یا بیشتر خواسته های خود از واشنگتن برسد در مورد تشکیل کشور فلسطین انعطاف پذیرتر خواهد شد. این احتمالاً به معنای پذیرش برخی از فرمولبندیها برای پیشبرد طرح تشکیل دولت فلسطینی است اما از تضمین تحقق آن فاصله زیادی خواهد داشت.