در ادامه بررسی روند تورم نقطه به نقطه تولید کننده ، بالاترین سطح تورم تولیدکننده نقطه به نقطه در اردیبهشت ۱۴۰۰ دیده میشود که تورم بالاتر از ۱۰۰ درصد را تجربه کرد. در یک نگاه کلی تورم تولیدکننده نقطه به نقطه بعد از خرداد ۱۳۹۹ شاهد یک روند صعودی بوده که تا یک سال بعد ادامه دار بود . علت این روند افزایشی در اقتصاد ایران تشدید تحریم های اقتصادی و همراه بودن با پاندمی کرونا بوده است . نکته قابل توجه در بررسی این روند این است که اجرای سیاست حذف ارز ترجیحی بر تورم تولیدکننده تاثیر چشمگیری نداشته است.بنا به اهمیت تورم تولید کننده و با توجه به اینکه پیشنگری برای تورم مصرف کننده محسوب می شود، در این گزارش به بررسی تورم تولید کننده نقطه به نقطه طی ۶ سال گذشته میپردازیم.نرخ تورم در فروردین ۱۳۹۹ نسبت به فروردین ۱۳۹۸ برابر با ۲۰.۹ درصد بوده و پس از یک کاهش ۴.۸ واحد درصدی در اردیبهشت و ثبت کف درصد تورم ۶۳ ماه گذشته ،وارد یک سیر صعودی پرشتاب میشود. تورم نقطه به نقطه در تیر ماه سال ۹۹، ۱۹.۳درصد بوده است و آخرین باری بود که تورم نقطه به نقطه تولیدکننده ، تورم کمتر از ۲۰ درصد را تجربه کرد.
سیر صعودی پرشتاب تورم نقطه به نقطه تولید به همراه جهش نرخ ارز و همچنین، تشدید شیوع کرونا در این بازه باعث شد بسیاری از واحدها یا تعطیل شوند یا به حالت تعلیق دربیایند. علاوه بر این موضوعات با تشدید تحریم های اقتصادی و محدودیتهای بینالمللی وضع شده، واردات مواد اولیه از سایر کشورها سخت ترشد ،همه این مسائل دست به دست هم دادند تا تورم نقطه ای بتواند بالاترین درصد خود را ثبت کند و به عدد ۱۰۳.۱ درصد برسد. به بیان ساده تر،قیمت درب کارخانه محصولات در اردیبهشت سال ۱۴۰۰ نسبت به اردیبهشت سال ۱۳۹۹ بیش از دو برابر شده بود. پس از ثبت رکورد ،تورم نقطه ای تولید کننده وارد یک سیر نزولی با شیب تند شد.
۱۴۰۳-۰۶-۲۷ ۱۸:۳۹
منو
منو
